pierwsza duża indywidualna wystawa Piotra Potworowskiego przed wojną w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Ekspozycja odwiedziła Lwów i Kraków – niestety wszystkie obrazy zaginęły w transporcie podczas kampanii wrześniowej

wziął udział w kampanii wrześniowej. Uprzedzony o zasadce gestapo, ukrywał się w wiosce nad Bugiem. Artysta postanowił przedostać się na Zachód i po wielu przygodach (fałszywe dokumenty, katastrofa samolotu, ucieczka z aresztu) dostał się przez Kowno do Szwecji. Osiadł w Taxinge Näsby pod Sztokholmem, gdzie pracował fizycznie. Jednocześnie nie przestawał malować, a nawet rzeźbić. Wtedy też zdecydował w pełni poświęcić się sztuce – wbrew wszelkim trudnościom i zawirowaniom historii.

w sierpniu dało mu się sprowadzić do siebie żonę z 2 dzieci.

Piotr Potworowski wspólnie z rodziną dotarł do Wielkiej Brytanii. W Londynie publikował również recenzje i opowiadania w londyńskim miesięczniku „Nowa Polska” i krajowym „Przeglądzie Artystycznym”, wydał nawet zbiorek surrealizujących miniatur „5 Letters”

odbyła się pierwsza duża wystawa Piotra Potworowskiego w Redfern Gallery w Londynie

od tego roku artysta regularnie wystawiał w Gimpel Fils Gallery. Jego malarstwo podobało się kolekcjonerom. Jedną z wystaw oglądali państwo Barker-Mill, którzy zaprosili malarz do posiadłości Wookey-Hole w hrabstwie Somerset. W tym domu Piotr Potworowski spędził 2 lata, gdzie miał optymalne warunki do pracy,. Pobyt na wsi, poznanie angielskiego krajobrazu i możliwość skupienia – z dala od gwarnego Londynu – okazały się bardzo owocne dla jego malarstwa, które zostało docenione przez Anglików.

został profesorem prestiżowej i nastawionej nowocześnie Bath Academy of Art w  Corsham, z którą związał się niemal na 10 lat, znajdując tam prężne , otwarte środowisko: zapalonych studentów i ambitnych kolegów, którym imponował jego dorobek i niespotykana, kolorystyczna wrażliwość. Dla rozwoju sztuki Piotra Potworowskiego decydujące znaczenie miała jednak możliwość podróżowania, którą zapewniała Akademia.

 w latach 50.-tych malarz zjeździł całą Europę: Hiszpanię, Włochy, Francję. Podróżując odwiedzał galerie i muzea, ale ważniejszy dla niego był kontakt z pejzażem i naturą. Odtąd jego malarstwo stało się prawdziwym „dziennikiem podróży”, odtwarzaniem – z pamięci, ze szkicownika – przeżytych klimatów i krajobrazów.

po 18 latach nieobecności Piotr Potworowski powrócił do Polski wraz z nową towarzyszką życia Doreen Heathon, byłą studentką Bath Academy. Planowana ekspozycja w „Zachęcie” nie dochodzi do skutku, z powodu strajku angielskich dokerów, którzy przetrzymywali cenny ładunek. Polska „premiera” Piotra Potworowskiego miała miejsce w poznańskim Muzeum Narodowym – przyjazna opieka i mecenat dyrektora Zdzisława Kępińskiego towarzyszyła malarzowi do końca życia. Wystawa stała się prawdziwym objawieniem i zaskoczeniem. Po Poznaniu obrazy oglądał Kraków, Sopot, Warszawa, Wrocław i Szczecin – był to prawdziwy objazd triumfalny. Piotr Potworowski osiadł w Sopocie i objął pracownię malarstwa w PWSSP w Poznaniu i Gdańsku.

nagroda na XXX Biennale w Wenecji

 pierwsze objawy ciężkiej choroby płuc

w marcu Piotr Potworowski miał wystawę w paryskiej Galerie Lacloche, która również okazała się sukcesem

Piotr Potworowski zmarł 24 kwietnia w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Alei Zasłużonych.